خوشبحالشون

چقد آسوده هستن

 سلام

تولدتون مبارک

 سلام آبجی

میخواستم بگم واقعا من خودم همیشه از مطالبت بهره بردم

ازتون ممنونم

مثل همیشه زیبا و پربار مینویسید

 سلام

من اشنایی زیادی باهاتون ندارم

سععی میکنم مطالبتونو بخونم

ولی اینو میدونم همه بچه های اینجا گل هستند

 سلام دوست عزیز

خوش اومدید

انتقاد همیشه با نوعی تندی همراه بوده

میدونم سخته

و خیلی هم سخته

دوست ندارم تو زندگیتون تفتیش کنم

اما اگه دستم بر بیاد سعی میکنم نظرامو براتون بذارم

نه با لحنی تند با لحنی دوستانه

براتون بهترین ها را ارزو دارم

 
نوشته شده توسط : حریم قدس  » 


	چرا همه شکلک گذاشتن واسه نظر؟؟؟!!! /کو نظرتون آی ناظرا نیستین مگه 


حالا سخت نگیرآبجی جان ان شاالله حل میشه بعدا

 

	لا به لای حُرم داغ تابستان....

	محبت، نگاه گرم و خسته ی شب هنگام و لالای مهربان وقت خوابت را گم کرده ام....

	و می دانی که اکنون در سردی و خشکی این پاییز رنگ و روو رفته...

	زندگی رنگِ باخته ی خود را تنها با نفسهای گرم تو خواهد یافت....

	   پس...دمی دل خسته ی خود را به دل شکسته ام بسپار.....

	      من سر به زیر، بی تاب و ابری....

	         

	در روزهای سرد و غمناک پاییز و زمستانم، آتش وجودت را بی امان تمنا میکنم....

	چونانکه که در تمام فصلهای سال....

	  آری...من....

	               

	     شعله ی عشقت را لحظه لحظه ی عمر روشن و پرفروغ می خواهم..........

	           شعله ور باش، من هرچند کم، هرچند تلخ...

	                    اما پای آتش عشقت مستانه نشسته ام........................

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

 ومن برای سکوتم فریادها  دارم...

نمی دانم چرا فاصله ی نوشتن هایم زیاد شده است... نمی دانم چرا دیگر لحظه های پر از شادی و هیاهو مرا شادی نمی بخشد...

خداوندا...شنیده ام که برزخ تو جایی است که در آن مردمان سرگردان و حیران اند... و من اکنون این برزخ  را در وجود کوته خویش حس می کنم... گاهی خسته از همه چیز و همه کس میل جدا یی از جسم را دارم و هیچگاه هیچ مانعی برای رفتنم نخواهد بود جز وجودش...

آری...وجودش...نمی دانم وجودش را در چه خلاصه کنم...؟

در امیدی برای ماندن....در بوسه هایی از جنس ابریشم...در آغوشی با آرامش مرگ وار...در آواز خوشی برای خواندن تمام لحظه ها...یا در چشم هایی زیبا برای باریدن...نمی دانم.

آری...تو در بلندای قله ی آشفته ی دل من چه خوش هیبت ایستاده ای و من در اندیشه ی راهی که می دانم باید رفت چه مستانه بی تابم...

می دانم که همچون همیشه در کنارم هستی گرچه باز هم تلخ گویمت...

 

	حتی اگر در رویایمان باشد زیباست.... لحظه ای کنارم باش

	......

	کنارم باش تا بگویم از قلمی که دیگر توانِ نوشتنش نیست......

	چه بنویسم  وقتی غمه دلتنگی دیگر حتی با نوشتن هم ساکت نمیشود....

	آری... اینبار 

	هم سکوتم را خود معنا کن

 
نوشته شده توسط : بلاغ مبین  » 
ای خدااااااااااااااااااااااااااااا باز میگن که چرا بر علیه دخترا حرف میزنی



کی گفته همه هی مردا سر و ته یه کرباسن بعدشم بگن اووووفمن اگه زن بگیرم خب...قول میدم فقط با زنم باشم



و به هیشکی نگاه نکنم حتی اگه یه دکتر بشمقلبم فقط برای زنمه



من به قول مردها اعتماد ندارم

 سخت است در اوج خواستن باشی آنگاه که نباید بخواهی... در اوج نیاز باشی وقتی ناگزیری فریاد بی نیازی سر دهی... زمانی که دیده نمی شوی... شنیده نمی شوی... مورد بی مهری واقع می شوی... و بعد از همه اینها ناچاری بخندی و اعلام رضایت کنی...

 چقدر دلم هوای دلت را دارد... چقدر تشنه ام... تشنه ی جاده های مهربانی... تشنه ی دیدارت... این روزها دلم سخت هوای با تو بودن دارد و چقدر در این هیاهوی بی عاطفگی و بی توجهی تو را کم دارم...

چقدر سخت است دلتنگی های من اما سوسو می زند روشنی دلم در این شبهای تردیدها و اگرها... آری...  یقین می خواهم از تو شاهراه نور را ، که پایان دل آشوبی ام شود و سر آغازی برای فصل بهار زندگانیم...

از زندگی هیچ نمی دانم ، ولی این را می دانم که تمام تار و پود وجودم ازآن توست...

تو که دوست داشتن و عشق ورزیدن را گناه نمی شماری.... تو که زبان نگاه را می فهمی... تو که با واژه ی غریب عشق آشنایی داری و عشق راستین را می شناسی...

خداوندا... جوانه های دلم برای داشتنش بی قرار شکفته اند... بر من بتاب که سخت دل بستم به گرمی .........